-
1 upadać
upadać (-am) < upaść> (upadnę) (hin)fallen, (hin)stürzen; umfallen; firma Bankrott gehen; gospodarka zusammenbrechen; kultura untergehen; wniosek nicht angenommen werden, abgelehnt werden; powstanie, rewolucja niedergeschlagen werden; in sich zusammenfallen;upadać na ziemię zu Boden fallen;upadać na kolana auf die Knie fallen, auf die Knie niedersinken;upadła zemdlona sie fiel ohnmächtig um;upadać na fotel auf einen Sessel niedersinken;upadać na duchu den Mut verlieren;
См. также в других словарях:
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
zlatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zlatywaćtuję, zlatywaćtuje {{/stl 8}}– zlecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, zlatywaćcę, zlatywaćci, zlatywaćciał, zlatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lecąc, osiadać niżej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
